Δάκρυσε «Το βλέμμα του Οδυσσέα», στα μάτια του Χάρβεϊ Καϊτέλ. Ο διάσημος ηθοποιός και πρωταγωνιστής της ομώνυμης ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου... πέταξε χιλιάδες μίλια από την Αυστραλία, προκειμένου να συμμετάσχει και να εκφράσει το πένθος του για τον φίλο του, στο αφιέρωμα του Megaron Plus,στη μνήμη του μεγάλου σκηνοθέτη, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Είναι βέβαιο ότι ο Όλυμπος δεν θα είναι πια ο ίδιος» ξεκίνησε την φράση του, βουρκωμένος, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ. Πήρε μια ανάσα και συνέχισε διανθίζοντας την ολιγόλεπτη ομιλία του, με χιούμορ. «Ακούγοντας σε αυτή την αίθουσα τους ομιλητές να μιλάνε ελληνικά, θυμάμαι όταν εγώ έπρεπε να πω κάποιες γραμμές του σεναρίου στα ελληνικά. Κι επειδή ο Τέο ήξερε ότι αυτό μου ήταν αδύνατον, στα γυρίσματα, σχεδόν μου τα ψιθύριζε στο αυτί. Ξανά και ξανά. Μπορείς να μου τα λες όπου θες, δεν πρόκειται να τα μάθω, του απαντούσα».
Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, ανέφερε την πρώτη τους γνωριμία, όταν ο Θ. Αγγελόπουλος, του έδειξε μια ταινία του. «Ήρθε στο διαμέρισμά μου στη Νέα Υόρκη και παρόλο που είχα διαβάσει το σενάριο από το "Βλέμμα του Οδυσσέα" εκείνος επέμενε να δω το "Τοπίο στην ομίχλη". Ο Τέο ξάπλωσε στον καναπέ, εγώ έβλεπα την ταινία και πρέπει να σας πω ότι με πήρε ο ύπνος. Με σκούντησε με μια αγκωνιά, μου χαμογέλασε κι εγώ του απάντησα ότι θα παίξω στην ταινία. Έτσι ξεκινήσαμε το ταξίδι του Οδυσσέα, που έγινε το ταξίδι της ζωής μου. Ο κινηματογράφος του είναι ονειρικός» είπε βαθιά συγκινημένος.
Με ανάμικτα συναισθήματα λύπης και χαράς, «λύπης για τον χαμό του φίλου του, χαράς γιατί τον γνώρισε», ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, κατέληξε λέγοντας: «Κάποτε μου είχε παρομοιάσει την Άννα Μανιάνι, την φοβερή αυτή ηθοποιό, με δέντρο. Ο ίδιος ο Τέο, ήταν δάσος».
Στην εκδήλωση του Μεγάρου, συμμετείχαν επίσης, ο Δημήτρης Μαρωνίτης. «Το έργο του Θ. Αγγελόπουλου» είπε, «μετακίνησε το κέντρο βάρους από το εγώ στο εμείς, από τον δημιουργό στο δημιούργημα, από τον εγωισμό στον αλτρουϊσμό». Ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος, εστίασε στον «στοχασμό του Θ. Αγγελόπουλου πάνω στην Ιστορία. Το βλέμμα του Αγγελόπουλου έβλεπε την Ελλάδα μέσα στον κόσμο. Και είναι κρίμα που δεν είδαμε την ματιά του για την κρίση, που ήταν το θέμα της ταινίας που γύριζε».
Στο αφιέρωμα για τον μεγάλο δημιουργό, προβλήθηκε τέλος, η τηλεοπτική ταινία «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη», διάρκειας 43' που είχε γυρίσει ο σκηνοθέτης το 1983, για την ελληνική δημόσια τηλεόραση. «Μια δική του ερωτική επιστολή προς την πόλη του, μια γέρικη πόλη τεσσάρων χιλιάδων χρόνων» όπως έλεγε ο ίδιος.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2012/06/blog-post_1124.html#more
«Είναι βέβαιο ότι ο Όλυμπος δεν θα είναι πια ο ίδιος» ξεκίνησε την φράση του, βουρκωμένος, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ. Πήρε μια ανάσα και συνέχισε διανθίζοντας την ολιγόλεπτη ομιλία του, με χιούμορ. «Ακούγοντας σε αυτή την αίθουσα τους ομιλητές να μιλάνε ελληνικά, θυμάμαι όταν εγώ έπρεπε να πω κάποιες γραμμές του σεναρίου στα ελληνικά. Κι επειδή ο Τέο ήξερε ότι αυτό μου ήταν αδύνατον, στα γυρίσματα, σχεδόν μου τα ψιθύριζε στο αυτί. Ξανά και ξανά. Μπορείς να μου τα λες όπου θες, δεν πρόκειται να τα μάθω, του απαντούσα».
Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, ανέφερε την πρώτη τους γνωριμία, όταν ο Θ. Αγγελόπουλος, του έδειξε μια ταινία του. «Ήρθε στο διαμέρισμά μου στη Νέα Υόρκη και παρόλο που είχα διαβάσει το σενάριο από το "Βλέμμα του Οδυσσέα" εκείνος επέμενε να δω το "Τοπίο στην ομίχλη". Ο Τέο ξάπλωσε στον καναπέ, εγώ έβλεπα την ταινία και πρέπει να σας πω ότι με πήρε ο ύπνος. Με σκούντησε με μια αγκωνιά, μου χαμογέλασε κι εγώ του απάντησα ότι θα παίξω στην ταινία. Έτσι ξεκινήσαμε το ταξίδι του Οδυσσέα, που έγινε το ταξίδι της ζωής μου. Ο κινηματογράφος του είναι ονειρικός» είπε βαθιά συγκινημένος.
Με ανάμικτα συναισθήματα λύπης και χαράς, «λύπης για τον χαμό του φίλου του, χαράς γιατί τον γνώρισε», ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, κατέληξε λέγοντας: «Κάποτε μου είχε παρομοιάσει την Άννα Μανιάνι, την φοβερή αυτή ηθοποιό, με δέντρο. Ο ίδιος ο Τέο, ήταν δάσος».
Στην εκδήλωση του Μεγάρου, συμμετείχαν επίσης, ο Δημήτρης Μαρωνίτης. «Το έργο του Θ. Αγγελόπουλου» είπε, «μετακίνησε το κέντρο βάρους από το εγώ στο εμείς, από τον δημιουργό στο δημιούργημα, από τον εγωισμό στον αλτρουϊσμό». Ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος, εστίασε στον «στοχασμό του Θ. Αγγελόπουλου πάνω στην Ιστορία. Το βλέμμα του Αγγελόπουλου έβλεπε την Ελλάδα μέσα στον κόσμο. Και είναι κρίμα που δεν είδαμε την ματιά του για την κρίση, που ήταν το θέμα της ταινίας που γύριζε».
Στο αφιέρωμα για τον μεγάλο δημιουργό, προβλήθηκε τέλος, η τηλεοπτική ταινία «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη», διάρκειας 43' που είχε γυρίσει ο σκηνοθέτης το 1983, για την ελληνική δημόσια τηλεόραση. «Μια δική του ερωτική επιστολή προς την πόλη του, μια γέρικη πόλη τεσσάρων χιλιάδων χρόνων» όπως έλεγε ο ίδιος.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2012/06/blog-post_1124.html#more
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου