Η Alice Guy γεννήθηκε στη Χιλή από Γάλλους γονείς, που δούλευαν εκεί. Ο πατέρας της είχε μια αλυσίδα από βιβλιοπωλεία. Η μητέρα της επέστρεψε πίσω, προκειμένου να γεννήσει την Alice στο Παρίσι. Για τα πρώτα χρόνια της ζωή της αφέθηκε στη φροντίδα της γιαγιάς στην Ελβετία, μέχρι που η μητέρα της ήρθε να την πάρει στη Χιλή, όπου έμεινε για περίπου δυο χρόνια. Ακολούθως στάλθηκε σε οικοτροφείο στη Γαλλία και ήταν ένα νεαρό κορίτσι που έμπαινε στην εφηβεία όταν επέστρεψαν οι γονείς της από τη Χιλή. Ύστερα από λίγο όμως πεθαίνουν και ο πατέρας της αλλά και ο αδερφός της.
Το 1894 η Alice Guy προσλαμβάνεται από τον Léon Gaumont για να δουλέψει ως γραμματέας σε μια φωτογραφική εταιρία. Γρήγορα η εταιρία χρεωκόπησε, όμως ο Gaumont αγόρασε τον εξοπλισμό παραγωγής που δε χρησιμοποιείτο πλέον, και άρχισε τη δικιά του εταιρία, που έγινε σημαντική δύναμη στην τότε αναπτυσσόμενη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία. Η Alice Guy αποφάσισε να ενταχθεί στη νεοσύστατη Εταιρία Ταινιών Gaumont , μια απόφαση που την οδήγησε σε μια πρωτοπόρα καριέρα στη δημιουργία ταινιών, που διήρκησε περισσότερο από 25 χρόνια στη διάρκεια της οποίας έκανε σκηνοθεσία, παραγωγή, έγραψε σενάριο και/ή επέβλεπε σε περισσότερες από 700 !!! ταινίες.
Από το 1896 μέχρι το 1906 η Alice Guy ήταν η επικεφαλής παραγωγής της εταιρίας και γενικά θεωρείται ως η πρώτη δημιουργός ταινιών που ανέπτυξε συστηματικά την αφηγηματική δημιουργία ταινιών. Το 1906 έκανε τη Ζωή του Χριστού , μια παραγωγή μεγάλου προϋπολογισμού για τα δεδομένα της εποχής , που περιλάμβανε 300 κομπάρσους. Επίσης, ήταν μια από τις πρωτοπόρους στη χρήση των ηχογραφήσεων μαζί με τις εικόνες στην οθόνηστο σύστημα "Cronophone" της Gaumont , το οποίο χρησιμοποιούσε ένα κάθετα κομμένο δίσκο, συγχρονισμένο με το φιλμ. Ως μια καινοτόμος, χρησιμοποίησε ειδικά εφέ, χρησιμοποιώντας τεχνικές κάλυψης με διπλή έκθεση και ακόμα παίζοντας μια ταινία ανάποδα.
Το 1907 η Alice Guy παντρεύτηκε τον Herbert Blaché ο οποίος σύντομα διορίστηκε διεθυντής παραγωγής για τις δραστηριότητες της Gaumont στις Η.Π.Α. Έχοντας δουλέψει με το σύζυγό της για την Gaumont στις Η.Π.Α, το 1910 αποφασίζουν να δουλέψουν μόνοι τους, συνεταιριζόμενοι με τον George A. Magie, δημιουργώντας την εταιρία Solax, το μεγαλύτερο στούντιο της Αμερικής στην προ Χόλυγουντ εποχή. Με τις παραγωγικές εγκαταστάσεις για τη νέα τους εταιρία στο Φλάσινγκ της Νέας Υόρκης, ο σύζυγός της υπήρξε διευθυντής παραγωγής όπως επίσης και διευθυντής φωτογραφίας, ενώ η Alice Guy-Blaché δούλευε ως καλλιτεχνική διευθύντρια, σκηνοθετώντας πολλές από τις παραγωγές του. Μέσα σε δυο χρόνια είχαν γίνει τόσο επιτυχημένοι που ήταν σε θέση να επενδύσουν περισσότερα από 100.000 δολλάρια σε νέες και τεχνολογικά προηγμένεςπραγωγικές εγκαταστάσεις στο Φορτ Λι του Νιου Τζέρσεϊ, ένα μέρος που γινόταν γρήγορα η κινηματογραφική πρωτεύουσα της Αμερικής και έδρα για πολλά σημαντικά κινηματογραφικά στούντιο. Αναφέρεται σε εκδόσεις της εποχής ότι η Alice Guy-Blaché είχε βάλει μια μεγάλη επιγραφή στο στούντιό της που έγραφε "ΠΑΙΞΤΕ ΦΥΣΙΚΑ".
Αρκετά χρόνια αργότερα η Alice Guy και ο σύζυγός της χώρισαν. Με την παρακμή της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Ανατολικής Ακτής έναντι του πιο φιλόξενου και με χαμηλότερο κόστος κλίματος του Χόλυγουντ, έληξε και η κινηματογραφική συνεργασία τους.
Μετά το χωρισμό τους και τον τερματισμό λειτουργίας της εταιρίας Solax η Alice Guy πήγε να δουλέψει για την Διεθνή Υπηρεσία Ταινιών του Γουίλλιαμ Ράντολφ Χηρστ. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1922 και αν και δε ξανάκανε ποτέ άλλη ταινία, για τα επόμενα τριάντα χρόνια έδινε διαλέξεις σχετικά με τις ταινίες και έγραφε μυθιστορήματα από κινηματογραφικά σενάρια. Ξεχασμένη για δεκαετίες, το 1953 η γαλλική κυβέρνηση της απέμεινε το μετάλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
Η Alice Guy-Blaché δε παντρεύτηκε ποτέ ξανά και το 1964 επέστρεψε στις Η.Π.Α. για να μείνει με την κόρη της. Πέθανε σε οίκο ευγηρίας στο Νιου Τζέρσεϊ το 1968 στα 94 .
Επιλεγμένη φιλμογραφία (ελάχιστες ταινίες σώζονται)
Από το 1896 μέχρι το 1906 η Alice Guy ήταν η επικεφαλής παραγωγής της εταιρίας και γενικά θεωρείται ως η πρώτη δημιουργός ταινιών που ανέπτυξε συστηματικά την αφηγηματική δημιουργία ταινιών. Το 1906 έκανε τη Ζωή του Χριστού , μια παραγωγή μεγάλου προϋπολογισμού για τα δεδομένα της εποχής , που περιλάμβανε 300 κομπάρσους. Επίσης, ήταν μια από τις πρωτοπόρους στη χρήση των ηχογραφήσεων μαζί με τις εικόνες στην οθόνηστο σύστημα "Cronophone" της Gaumont , το οποίο χρησιμοποιούσε ένα κάθετα κομμένο δίσκο, συγχρονισμένο με το φιλμ. Ως μια καινοτόμος, χρησιμοποίησε ειδικά εφέ, χρησιμοποιώντας τεχνικές κάλυψης με διπλή έκθεση και ακόμα παίζοντας μια ταινία ανάποδα.
Το 1907 η Alice Guy παντρεύτηκε τον Herbert Blaché ο οποίος σύντομα διορίστηκε διεθυντής παραγωγής για τις δραστηριότητες της Gaumont στις Η.Π.Α. Έχοντας δουλέψει με το σύζυγό της για την Gaumont στις Η.Π.Α, το 1910 αποφασίζουν να δουλέψουν μόνοι τους, συνεταιριζόμενοι με τον George A. Magie, δημιουργώντας την εταιρία Solax, το μεγαλύτερο στούντιο της Αμερικής στην προ Χόλυγουντ εποχή. Με τις παραγωγικές εγκαταστάσεις για τη νέα τους εταιρία στο Φλάσινγκ της Νέας Υόρκης, ο σύζυγός της υπήρξε διευθυντής παραγωγής όπως επίσης και διευθυντής φωτογραφίας, ενώ η Alice Guy-Blaché δούλευε ως καλλιτεχνική διευθύντρια, σκηνοθετώντας πολλές από τις παραγωγές του. Μέσα σε δυο χρόνια είχαν γίνει τόσο επιτυχημένοι που ήταν σε θέση να επενδύσουν περισσότερα από 100.000 δολλάρια σε νέες και τεχνολογικά προηγμένεςπραγωγικές εγκαταστάσεις στο Φορτ Λι του Νιου Τζέρσεϊ, ένα μέρος που γινόταν γρήγορα η κινηματογραφική πρωτεύουσα της Αμερικής και έδρα για πολλά σημαντικά κινηματογραφικά στούντιο. Αναφέρεται σε εκδόσεις της εποχής ότι η Alice Guy-Blaché είχε βάλει μια μεγάλη επιγραφή στο στούντιό της που έγραφε "ΠΑΙΞΤΕ ΦΥΣΙΚΑ".
Αρκετά χρόνια αργότερα η Alice Guy και ο σύζυγός της χώρισαν. Με την παρακμή της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Ανατολικής Ακτής έναντι του πιο φιλόξενου και με χαμηλότερο κόστος κλίματος του Χόλυγουντ, έληξε και η κινηματογραφική συνεργασία τους.
Μετά το χωρισμό τους και τον τερματισμό λειτουργίας της εταιρίας Solax η Alice Guy πήγε να δουλέψει για την Διεθνή Υπηρεσία Ταινιών του Γουίλλιαμ Ράντολφ Χηρστ. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1922 και αν και δε ξανάκανε ποτέ άλλη ταινία, για τα επόμενα τριάντα χρόνια έδινε διαλέξεις σχετικά με τις ταινίες και έγραφε μυθιστορήματα από κινηματογραφικά σενάρια. Ξεχασμένη για δεκαετίες, το 1953 η γαλλική κυβέρνηση της απέμεινε το μετάλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
Η Alice Guy-Blaché δε παντρεύτηκε ποτέ ξανά και το 1964 επέστρεψε στις Η.Π.Α. για να μείνει με την κόρη της. Πέθανε σε οίκο ευγηρίας στο Νιου Τζέρσεϊ το 1968 στα 94 .
Επιλεγμένη φιλμογραφία (ελάχιστες ταινίες σώζονται)
- La Fée aux Choux (The Cabbage Fairy) (1896) (Η νεράιδα των λάχανων, βάσει της δυτικο-βορειοευρωπαϊκής λαϊκής παράδοσης ότι τα παιδιά βγαίνουν από τα λάχανα)
(η παλιότερη σωζόμενη ταινία της)
- Little Tich and his Big Boots (1900)
- Sage-femme de première classe (First Class Midwife) (1902)
- Danses Gitanes (1905)
- La Esméralda (1905) (βασισμένη στο μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκώ Η Παναγία των Παρισίων)
- L’Emeute sur la Barricade (1906)
- The Birth, the Life and the Death of Christ (1906)
Η Ζωή του Χριστού προβλήθηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1906 και ακολούθως διανεμήθηκε με νέους μεταφρασμένους υπέρτιτλους το Μάιο του 1907 στις ΗΠΑ. Βλέποντάς το σήμερα το φιλμ μοιάζει σύντομο, κάτι λιγότερο από 25 λεπτά σε μια στάνταρτ προβολή των 24 καρέ το δευτερόλεπτο. Όπως πολλά μεταγενέστερα φιλμ του Γκοντάρ χωρίζεται σε 25 σκηνές, από την άφιξη στη Βηθλεέμ όπου ο Ιωσήφ και η Μαρία απομακρύνονται από το στάβλο, μέχρι την ταφή του Χριστού (πιο μεγάλο τμήμα). Με τα δεδομένα της εποχής η ταινία ήταν φιλόδοξη και πλούσια παραγωγή, όπως επίσης και επική ως προς το χρόνο προβολής της, σε μια εποχή που οι περισσότερες ταινίες ήταν μόλις μερικά λεπτά. Σε κάθε μια από τις ακολουθίες της Ζωής του Χριστού η Γκυ επιδιώκει να δώσει τελετουργικό χαρακτήρα στη ζωή και το θάνατο του Χριστού σαν μια σειρά παραστατικών ενερεγιών, ειπωμένες από χειρονομίες και σιωπή μόνο, όπου οι σταθμοί της ζωής του Χριστού μπορούν να τμηματοποιηθούν σε μια σειρά παραστατικών πινάκων.
- Madame’s Fancies (1907)
- La Saucisse (1907)
- The Glue (1907)
- The Irresistible Piano (1907)
- A Fool and His Money (1912)
- Algie the Miner (1912)
- Making an American Citizen (1912)
- Falling Leaves (1912)
- A House Divided (1913)
- The Pit and the Pendulum (1913)
- Shadows of the Moulin Rouge (1913)
- Matrimony’s Speed Limit (1913)
- The Woman of Mystery (1914)
- My Madonna (1915)
- The Ocean Waif (1916)
- House of Cards (1917)
- The Great Adventure (1918)
- Vampire (1920)
"Pantomime Lesbienne" (ίσως η πρώτη λεσβιακή ταινία που έγινε ποτέ)
l'Espagne (1905)
"Langue collante" (πρώτο γλωσσόφιλο στη μεγάλη οθόνη)
Το 1995, το ντοκυμαντέρ του Εθνικού Συμβουλίου Ταινιών του Καναδά The Lost Garden: The Life and Cinema of Alice Guy-Blaché διηγήθηκε την ιστορία της πρωτοπορίας της.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου