Πρεμιέρα στο επίσημο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Xαλκίδας, 8-13 Οκτωβρίου 2013, για το νέο μεγάλου μήκους Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ «Η Γέννηση μιας ιδέας» του βραβευμένου Σκηνοθέτη Χρήστου Ν. Καρακάση, από το Διεθνές Φεστιβάλ της Vaasa για την ταινία του «Μορφογένεση» (Φινλανδία 2012).
Η ταινία ξεκίνησε ως μια περιήγηση με τον γλύπτη και ζωγράφο Δημήτρη Ψωμοδότη στην Αθήνα της κρίσης, στην δική μας αγαπημένη πόλη. Εδώ που οι αξίες και ο πολιτισμός μας δοκιμάζεται. Αναζητήσαμε την αρχέγονη ουσία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Δημήτρης ζει και εργάζεται στο κέντρο των Αθηνών, στα Εξάρχεια, από το 1985, στην οδό Ασκληπιού. Η κινηματογραφική διαδρομή έγινε αφορμή για «τη γέννηση των ιδεών». Οδηγηθήκαμε σε ένα έργο που ξέφυγε από τα στερεότυπα της οπτικοποίησης. Το κείμενο της συγγραφέως Βασιλικής Κάππα «Πού χωράει η τέχνη μέσα σε μέρες τόσο ασφυκτικά γεμάτες» διατυπώνει εύστοχα τον εννοιολογικό άξονα του έργου. Νιώσαμε τα αρώματα και γευθήκαμε τα χρώματα της πόλης. Τα φώτα και οι δρόμοι απέκτησαν οντότητα. Πού ήταν πριν από λίγο; Εμφανίστηκαν όλα μπροστά στα μάτια μας. Ήταν πάντα εκεί, όμως εμείς δεν είχαμε τον χρόνο να τα δούμε. Ξαφνικά το φως της πόλης άρχισε να επικοινωνεί μαζί μας, είχαμε μια συνομιλία πρωτόγνωρη. «Πού να βρει το χώρο και το χρόνο κάποιος που είναι καλλιτέχνης; Το χώρο και τον τρόπο να υπάρξει ανάμεσα σε μέρες τόσο ασφυκτικά γεμάτες. Που φωλιάζουν οι ιδέες; Ίσως σε ένα μικρό κατάδικο τους σύμπαν. Παράλληλο… Κατά βάθος όλοι τις έχουν δει και προσπεράσει. Αδύνατον να σταματήσουν, έστω λίγο. Να χαμηλώσουν τον αλαζονικό θόρυβο της βεβαιότητας πως ξέρουν. Καθόλου εύκολο. Καθόλου βολικό. Σε ξεγυμνώνει η τέχνη».
Ο Δημήτρης αποφοίτησε το 1979 από το Επιμορφωτικό Κέντρο Καλών Τεχνών του Κώστα Ηλιάδη. Το 1981-1985 πραγματοποιεί σπουδή και ειδίκευση στην Γλυπτική ξύλου στο Εργαστήριο του Foat Imbraim. Ως γλύπτης δουλεύει σε ξύλο, μάρμαρο, πέτρα και μέταλλο. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων γεννήθηκαν τρεις νέες σειρές γλυπτών και άλλες τόσες ζωγραφικών έργων… Τα γυρίσματα διήρκεσαν οχτώ μήνες, ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2012 και ολοκληρώθηκαν τον Ιανουάριο του 2013. Με αφορμή το ντοκιμαντέρ γνωρίσαμε πολλές ξεχασμένες γωνιές της Αθήνας που μας έκαναν να δούμε την πόλη με άλλο βλέμμα. Ένα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων πραγματοποιήθηκε στο πεδίο του Άρεως, ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της Αθήνας, που κυκλώνεται από ιδιαίτερες περιοχές, έναν πνεύμονα πρασίνου που αξίζει να προστατευθεί.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Ο κινηματογράφος, η ζωγραφική η γλυπτική, η συγγραφή, η μουσική σε μια ενδιαφέρουσα σχέση δημιουργίας και κριτικής θεώρησης της πραγματικότητας. Το Ντοκιμαντέρ ακροβατεί ανάμεσα στη μυθοπλασία και την ντοκιμαντερίστικη καταγραφή. Η πιο ελεύθερη φόρμα δημιουργεί συνδετικές σχέσεις με την μορφή, δίχως η αφήγηση να είναι καταγραφή,ή περιγραφή αλλά καταλύτης και δημιουργική αναπαράσταση. Η σκέψη δημιουργεί την «γέννηση της ιδέας» σαν αναπόφευκτη λύση και κορύφωση. Η κάθαρση έρχεται μέσα από μια επίπονη διαδικασία. Δεν υπάρχουν στιγμές χαλάρωσης. Η πόλη μας οδηγεί. Δίνει τον ρυθμό. Εμείς αντιστεκόμαστε στην δεδομένη σχέση του χρόνου και την ένταση της πραγματικότητας. Είμαστε παρόντες, δίχως να παραβιάζουμε το χώρο της αναγκαίας ζωτικής απόστασης… «εμείς χαμηλώσαμε τον αλαζονικό θόρυβο της βεβαιότητας πως ξέρουμε». Έτσι αφουγκραστήκαμε τους ανθρώπινους ρυθμούς της πόλης. Αγαπήσαμε ξανά κάθε γωνία, κάθε δρόμο, κάθε παγκάκι που ανάδινε την αίσθηση του οικείου… . Ίσως η λύση να είναι η απόσταση εκεί που κυριαρχούν η ένταση και οι κραυγές. Το βλέμμα μας άλλαξε. Οι γωνίες μας άλλαξαν. Η κάμερα έγινε οδηγός και βαρόμετρο. Η σκέψη να κυκλοφορήσεις στην πόλη χαρτογραφώντας τη διάθεση μας δημιούργησε τον αναγκαίο χώρο ύπαρξης. Τον αναγκαίο χώρο ζωής. Έτσι γεννήθηκε μια καλλιτεχνική ταινία, χωρίς κινηματογραφικές προκαταλήψεις και σαφή όρια, αναζητώντας τον θεατή που θέλει να επικοινωνήσει μαζί της.
Μόνο στα όνειρά μας είμαστε αληθινοί, γιατί όλα τα άλλα, από τη στιγμή που πραγματοποιούνται, ανήκουν στον κόσμο και σ' όλους τους ανθρώπους. Αν κάποιο όνειρό μου έπαιρνε σάρκα και οστά, θα το ζήλευα, γιατί θα με είχε απατήσει επιτρέποντας στον εαυτό του να πραγματοποιηθεί. FERNANDO PESSOA
Οργάνωση Παραγωγής Βασιλική Κάππα
Παίζουν: Δανάη Χριστοπούλου, Σοφία Μπιλιάτη, Ευτυχία Αργυροπούλου, Κωνσταντίνος Νιάρχος
Μουσική Σύνθεση Βαγγέλης Μπουλουχτσής
Βοηθοί Σκηνοθέτη Μανώλης Ριζικός, Νικόλαος Ψαλτάκης
Σενάριο Σκηνοθεσία Χρήστος Ν. Καρακάσης
Διάρκεια: 70 Λεπτά HD 16:9 (c) 2013
Παραγωγή
Κινηματογραφική Εταιρεία ΚΟΥΙΝΤΑ www.kouinta-production.gr
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Ο κινηματογράφος, η ζωγραφική η γλυπτική, η συγγραφή, η μουσική σε μια ενδιαφέρουσα σχέση δημιουργίας και κριτικής θεώρησης της πραγματικότητας. Το Ντοκιμαντέρ ακροβατεί ανάμεσα στη μυθοπλασία και την ντοκιμαντερίστικη καταγραφή. Η πιο ελεύθερη φόρμα δημιουργεί συνδετικές σχέσεις με την μορφή, δίχως η αφήγηση να είναι καταγραφή,ή περιγραφή αλλά καταλύτης και δημιουργική αναπαράσταση. Η σκέψη δημιουργεί την «γέννηση της ιδέας» σαν αναπόφευκτη λύση και κορύφωση. Η κάθαρση έρχεται μέσα από μια επίπονη διαδικασία. Δεν υπάρχουν στιγμές χαλάρωσης. Η πόλη μας οδηγεί. Δίνει τον ρυθμό. Εμείς αντιστεκόμαστε στην δεδομένη σχέση του χρόνου και την ένταση της πραγματικότητας. Είμαστε παρόντες, δίχως να παραβιάζουμε το χώρο της αναγκαίας ζωτικής απόστασης… «εμείς χαμηλώσαμε τον αλαζονικό θόρυβο της βεβαιότητας πως ξέρουμε». Έτσι αφουγκραστήκαμε τους ανθρώπινους ρυθμούς της πόλης. Αγαπήσαμε ξανά κάθε γωνία, κάθε δρόμο, κάθε παγκάκι που ανάδινε την αίσθηση του οικείου… . Ίσως η λύση να είναι η απόσταση εκεί που κυριαρχούν η ένταση και οι κραυγές. Το βλέμμα μας άλλαξε. Οι γωνίες μας άλλαξαν. Η κάμερα έγινε οδηγός και βαρόμετρο. Η σκέψη να κυκλοφορήσεις στην πόλη χαρτογραφώντας τη διάθεση μας δημιούργησε τον αναγκαίο χώρο ύπαρξης. Τον αναγκαίο χώρο ζωής. Έτσι γεννήθηκε μια καλλιτεχνική ταινία, χωρίς κινηματογραφικές προκαταλήψεις και σαφή όρια, αναζητώντας τον θεατή που θέλει να επικοινωνήσει μαζί της.
Μόνο στα όνειρά μας είμαστε αληθινοί, γιατί όλα τα άλλα, από τη στιγμή που πραγματοποιούνται, ανήκουν στον κόσμο και σ' όλους τους ανθρώπους. Αν κάποιο όνειρό μου έπαιρνε σάρκα και οστά, θα το ζήλευα, γιατί θα με είχε απατήσει επιτρέποντας στον εαυτό του να πραγματοποιηθεί. FERNANDO PESSOA
Οργάνωση Παραγωγής Βασιλική Κάππα
Παίζουν: Δανάη Χριστοπούλου, Σοφία Μπιλιάτη, Ευτυχία Αργυροπούλου, Κωνσταντίνος Νιάρχος
Μουσική Σύνθεση Βαγγέλης Μπουλουχτσής
Βοηθοί Σκηνοθέτη Μανώλης Ριζικός, Νικόλαος Ψαλτάκης
Σενάριο Σκηνοθεσία Χρήστος Ν. Καρακάσης
Διάρκεια: 70 Λεπτά HD 16:9 (c) 2013
Παραγωγή
Κινηματογραφική Εταιρεία ΚΟΥΙΝΤΑ www.kouinta-production.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου