Η σημερινή μέρα μπορεί για τους περισσότερους από μας να είναι γνωστή ως μέρα των ερωτευμένων, συνδυασμένη με αγάπες, λουλούδια και τα σχετικά.
Κάποιοι άλλοι όμως επέλεξαν τη συγκεκριμένη μέρα για να λύσουν τις διαφορές τους, με πολλές σφαίρες και ακόμα περισσότερο αίμα.
Τη συγκεκριμένη μέρα του 1929 επέλεξε ο διαβόητος Ιταλός γκάγκστερ Αλ Καπόνε με τη συμμορία του των Ιταλών, που κυριαρχούσε στις νότιες περιοχές του Σικάγου, για να κλείσει τους λογαριασμούς του με τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Ιρλανδό Μπάγκσι Μοράν ο οποίος με τη συμμορία του των Ιρλανδών και Γερμανών κυριαρχούσε στις βόρειες περιοχές της πόλης. Το γεγονός έγινε σε μια αποθήκη, στον αριθμό 2122 της οδού N. Clark του Σικάγου.Το έπαθλο αυτής της αναμέτρησης θα ήταν ο έλεγχος της παράνομης διακίνησης αλκοόλ (εποχή ποτοαπαγόρευσης), και τα εκατομμύρια δολάρια που έφερνε αυτή. Ο Καπόνε, ο οποίος βρισκόταν στην ακμή του τότε, εκτός από τη δίψα του για χρήμα και κυριαρχία, ήθελε και εκδίκηση γιατί ο Μοράν λίγο καιρό νωρίτερα είχε σκοτώσει κάποιους δικούς του.
Το μακελειό που έγινε στην αποθήκη, που άφησε πίσω του επτά νεκρούς, πέντε από τους οποίους ήταν μέλη της συμμορίας του Μοράν, ο ένας ήταν ένας μικροκακοποιός που συνεργαζόταν μαζί τους και ο άλλος ήταν ένας μηχανικός που είχε κληθεί από τη συμμορία για να επισκευάσει ένα από τα αυτοκίνητά της και ο οποίος βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Και επειδή έγινε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έγινε γνωστό ως Το Μακελειό του Αγίου Βαλεντίνου. Η εκτέλεση έγινε από τέσσερις άγνωστους δράστες, ενώ πρώην μέλη της συμμορίας Egan's Rats, θεωρείται ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο βοηθώντας τον Αλ Καπόνε.
Το σχέδιο της εξόντωσης του Μοράν το επεξεργάστηκε ο Βιτσέντζο Τζιμπάλντι, πρωτοπαλίκαρο του Καπόνε, γνωστός με το ψευδώνυμο Τζακ Μακ Γκαρν και με το παρατσούκλι "το πολυβόλο". Κατά πώς λέγεται (χωρίς να είναι απολύτως επιβεβαιωμένο) το ραντεβού που έκλεισε το Τζιμπάλντι για τις 14/2 στις 10 30 το πρωί θα γινόταν με δέλεαρ ένα φορτίο ακριβού ουίσκι μια παγίδα στην οποία έπεσε ο Μοράν. Άνθρωποι του Καπόνε μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς θα αναλάμβαναν τα υπόλοιπα.
Την ώρα του ραντεβού έφτασαν εκεί δυο αυτοκίνητα που έμοιαζαν με περιπολικά, από τα οποία βγήκαν τέσσερις "αστυνομικοί" δυο ένστολοι και δυο με πολιτικά, ενώ οι υπόλοιποι της συμμορίας, (τσιλιαδόροι κλπ) είχαν σκορπιστεί στην περιοχή. Όταν έφτασαν οι άνθρωποι του Μοράν, οι τρεις ένστολοι "αστυνομικοί" πίστεψαν ότι ένας από αυτούς ήταν ο ίδιος ο Μοράν (καθότι του έμοιαζε), και όταν τον είδαν να μπαίνει στην αποθήκη έκαναν μια καταδρομική επιχείρηση, αιφνιδιάζοντας τους επτά που βρίσκονταν μέσα και βάζοντάς τους να σταθούν με την πλάτη στον τοίχο (η φωτογραφία που βλέπουμε παραπάνω είναι προφανώς από αναπαράσταση). Ακολούθως τους γάζωσαν με αυτόματα "Τόμσον" που το ένα είχε 20 σφαίρες και το άλλο 50. Οι περίοικοι που άκουσαν τους πυροβολισμούς κάλεσαν την αστυνομία. Ο μόνος από τους επτά που δεν πέθανε αμέσως ήταν ο Frank Gusenberg ο οποίος αν και είχε 14 !!! πληγές από σφαίρες, άντεξε για τρεις ώρες μετά τον πυροβολισμό του. Όταν όμως τον ρώτησαν οι αστυνομικοί ποιος τον πυροβόλησε αυτός είπε : "Κανείς".
Από το μακελειό γλύτωσε ο Μοράν, ο οποίος είχε αργήσει να πάει στο ραντεβού (γιατί όπως λέγεται σταμάτησε να πιεί ένα καφέ ) και όταν έφτασε εκεί είδε τα περιπολικά αλλά και είχε ειδοποιηθεί για ότι είχε γίνει.
Το μακελειό προκάλεσε κατακραυγή στην πόλη και σημαίνοντα πρόσωπα ζήτησαν να μπει τέλος στους πολέμους των συμμοριών. Η αστυνομία βρήκε γρήγορα ποιος ευθυνόταν, όμως συλλήψεις για την σφαγή δεν έγιναν γιατί τόσο ο Αλ Καπόνε όσο και ο Τζακ Μακ Γκαρν φρόντισαν να έχουν ατράνταχτα άλλοθι. Ο Καπόνε ήταν στη Φλόριντα για διακοπές και ο Μακ Γκαρν, ελέω της ημέρας με τη φιλενάδα του. Το θέμα όμως γρήγορα ξέφυγε από το Σικάγο και έγινε πανεθνική υπόθεση, και έτσι η αρχή του τέλους για τους γκάνγκστερ είχε ήδη έρθει.
Η αποθήκη ήταν αξιοθέατο μέχρι το 1967 που κατεδαφίστηκε. Μετά ο τοίχος της εκτέλεσης των επτά αποσυναρμολογήθηκε τούβλο τούβλο και πουλήθηκε σε δημοπρασία στον Καναδό επιχειρηματία Τζορτζ Πάτεϊ, ο οποίος τον ξανάχτισε μέσα στο μπαρ που διατηρούσε στο Βανκούβερ.
Η ιστορία αυτή φυσικά όπως θα ήταν αναμενόμενο χρησιμοποιήθηκε και από τον κινηματογράφο. Στην πασίγνωστη ταινία του 1959 "Μερικοί το προτιμούν καυτό" του Μπίλυ Γουάιλντερ, η γκαγκστερική σκηνή, που αφορά τη σφαγή, αποτελεί τη βάση της ταινίας. Ο Τόνυ Κέρτις και ο Τζακ Λέμον, δυο νεαροί μουσικοί της τζαζ γίνονται άθελά τους μάρτυρες αυτής της σφαγής και για να γλυτώσουν από τους γκάνγκστερ (ο Τζωρτζ Ραφτ παίζει τον αρχηγό τους) μεταμφιέζονται σε γυναίκες και κρύβονται στο γυναικείο γκρουπ της Μέρλιν Μονρόε.
(τρέιλερ της ταινίας)
Η ταινία του Ρότζερ Κόρμαν, "Το μακελειό του Αγ. Βαλεντίνου" (1967) θεωρείται ως η καλύτερη απεικόνιση του γεγονότος, το οποίο αποτελεί και το βασικό της θέμα. Η ταινία εμπεριέχει ιστορικά αλλά και φανταστικά στοιχεία.
Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες του Κόρμαν ως σκηνοθέτη παρόλο που το φιλμ έκλεισε τελικά με ζημιά 400.000 δολαρίων.
(τρέιλερ της ταινίας)
Η σφαγή παρουσιάζεται επίσης και ως σκηνή, στον αρχικό "Σημαδεμένο" (1932), των Χάουαρντ Χωκς και Ρίτσαρντ Ρόσσον (παραγωγή του πασίγνωστου πολυεκατομμυριούχου Χάουαρντ Χιουζ)
(τρέιλερ της ταινίας)
Τέλος στην ταινία "Όσκαρ" του 1991, με πρωταγωνιστή τον Συλβέστερ Σταλόνε, όπου ο ίδιος παίζει τον γκάγκστερ Άντζελο "Σναπς" Προβολόνε, γίνεται αναφορά στο περιστατικό. Σε σκηνή στην αρχή της ταινίας ο λογιστής του του θυμίζει "Ήσουν στο Σικάγο. Ήταν του Aγίου Βαλεντίνου..." και ο Σταλόνε με ένα από τα τσιράκια του ανταλλάσσουν ένα χαμόγελο και ένα γελάκι.
(το σχετικό απόσπασμα της ταινίας)
http://en.wikipedia.org/wiki/Oscar_(1991_film)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου