Γεννημένος στο Ιρούν της Ισπανίας είχε δείξει ενδιαφέρον στο τραγούδι από την παιδική του ηλικία. Στα 12 του μπορούσε ήδη να τραγουδάει, να σχεδιάζει και να γράφει ιστορίες με απίστευτη δεξιοτεχνία.
Όταν τόσο το πατρικό του σπίτι αλλά και η πόλη που γεννήθηκε καταστράφηκαν στις αρχές του Ισπανικού Εμφυλίου η οικογένειά του μετακόμισε στο Μπορντώ της Γαλλίας. Εκεί έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να επιβιώσει και να υποστηρίξει την εκπαίδευσή του. Έχοντας πάρει πτυχίο αρχιτεκτονικής αποφασίζει να στραφεί οριστικά στο τραγούδι και σπουδάζει στο Κονσερβατόριο, ενώ παράλληλα τραγουδάει σε καμπαρέ.
Η Jeanne Lagiscarde, η οποία ήταν επικεφαλής του κλασσικού τμήματος σε δισκοπωλείο στο Μπορντώ τον πήρε αυπό την προστασία της και παράτησε τη δουλειά της προκειμένου ν' ανθίσει το ταλέντο του στο Παρίσι. Ο Μαριάνο για να κερδίζει τα προς το ζην τραγουδούσε σε σόου και εμφανιζόταν σε φιλμ ξεκινώντας από την ταινία L'escalier sans fin (1943). Την ίδια χρονιά κάνει το επαγγελματικό του ντεμπούτο ως τενόρος παίρνοντας το ρόλο του Ερνέστο στην κωμική όπερα του Ντονιτσέτι "Ντον Πασκουάλε" τραγουδώντας στο Palais de Chatillot και λαμβάνοντας ενθουσιώδεις κριτικές.
Το 1945 μετακομίζει μόνιμα στο Παρίσι. Γνωρίζεται με τον Φράνσις Λόπεζ, ένα Γάλλο συνθέτη ισπανικής καταγωγής, ο οποίος ήταν ειδικευμένος σε πολύχρωμες οπερέτες με ισπανικά θέματα. Ο Λόπεζ έπεισε τον Μαριάνο να δοκιμάσει σε αυτό το μουσικό είδος και μέσα σ'ένα χρόνο γνώρισαν και οι δυο μεγάλη επιτυχία με την οπερέτα « La belle de Cadix ». Από εκεί και πέρα η επιτυχία ήταν συνεχής για τον τραγουδιστή που πρωταγωνίστησε και σε άλλες οπερέτες του Λόπεζ και ηχογράφησε δεκάδες δημοφιλείς μελωδίες. Σύντομα του χτύπησε την πόρτα και η κινηματογραφική βιομηχανία, και έτσι εμφανίστηκε σε αρκετές ταινίες με αξιοσημείωτα αποτελέσματα στο box office. Μερικές από τις ταινίες αυτές αποτελούσαν κινηματογραφικές μεταφορές των επιτυχιών του επί της σκηνής επιτρέποντας έτσι στην ωραία οτυ εμφάνιση και τη χρυσή του φωνή να φτάσει σ' ένα κοινό παγκοσμίως.
Μεταξύ των ταινιών όπου εμφανίστηκε έχουμε:
Την ταινία Je n'aime que toi (1949) του Pierre Montazel, όπου ερμηνεύει τον Ρενάλντο Κορτέζ, ένα τραγουδιστή.
Την ταινία Fandango (1949) του Emil E. Reinert
Στην ταινία Candide ou l'optimisme au XXe siècle (1960) του Norbert Carbonnaux, η οποία αποτελεί μια κινηματογραφική μεταφορά στον εικοστό αιώνα της κοινωνικής σάτιρας που έγραψε το 1759 ο Βολταίρος με τίτλο Candide, ou l'Optimisme, ερμήνευσε ένα νοτιοαμερικανό δικτάτορα.
Με την επέλαση της βρετανικής ροκ στη δεκαετία του 60 οι εμφανίσεις του επί σκηνής μειώθηκαν αλλά συνέχισε τις ηχογραφήσεις ενώ εμφανιζόταν στην τηλεόραση και έδινε συναυλίες.
Το 1967 επανενώθηκε με τον Λόπεζ και εξέπληξαν τους πάντες με την παλιού στυλ οπερέτα Le Prince de Madrid η οποία παιζόταν στο Παρίσι για δυο χρόνια. Το Δεκέμβριο του 1969 ακολούθησε η οπερέτα "La Caravelle d'Or" όπου αναμενόντουσαν παρόμοια αποτελέσματα. Λίγο μετά την πρεμιέρα του έργου όμως ο Μαριάνο αρρώστησε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την παραγωγή.
Ύστερα από πολύμηνη μάχη πέθανε τον Ιούλιο του 1970 στο Παρίσι από ιογενή ηπατίτιδα.
Στη διάρκεια της σπουδαίας καριέρρας του ο Μαριάνο έλαβε τα περισσότερα βραβεία και διακρίσεις που έχει απονείμει η βιομηχανία του θεάματος.
Η μουσική του ακούγεται έντονα στην ταινία Le huitième jour (1996) του Jaco Van Dormael, όπου τον Μαριάνο υποδύεται ο Laszlo Harmati. Και πιο συγκεκριμένα τα τραγούδια που λέει ο Μαριάνο ακούγονται στη διάρκεια σκηνών που εμφανίζονται ως ονειρικές ακολουθίες , οι οποίες συχνά χρησιμοποιούν μαγικό ρεαλισμό. Ακούγονται τα τραγούδια "Mexico," και "Maman, Tu Es La Plus Belle Du Monde").
Την ταινία Je n'aime que toi (1949) του Pierre Montazel, όπου ερμηνεύει τον Ρενάλντο Κορτέζ, ένα τραγουδιστή.
Την ταινία Fandango (1949) του Emil E. Reinert
Την ταινία Pas de week-end pour notre amour (1950) του Pierre Montazel, όπου ερμηνεύει τον Φρανκ Ρένο, τον τραγουδιστή γιο ενός βαρώνου.
Την ταινία Andalousie (1951) του Robert Vernay
Με την επιτυχία της ταινίας Violetas imperiales (1952) του Richard Pottier, όπου εμφανίστηκε ως Juan de Ayala, καθιερώθηκε ως διεθνές είδωλο.
Στην ταινία Aventuras del barbero de Sevilla (1954) του Ladislao Vajda, ερμήνευσε τον γνωστό μας κουρέα της Σεβίλλης, Φίγκαρο. Η ταινία πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Καννών 1954
Το 1954 έπαιξε στην ταινία του Arthur Maria Rabenalt Zarewitsch η οποία αποτελούσε κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης οπερέτας του Φραντς Λέχαρ (του οποίου έργο ήταν και η "Εύθυμη Χήρα"). Εμφανίστηκε σε διπλό ρόλο, ως ο εαυτός του και ως Αλιόσα.
Τραγουδιστικό ρόλο είχε και στην ταινία Napoléon (1955) του Sacha Guitry, (ως τραγουδιστής Γκαρά) που παρουσιάζει τη ζωή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, μέσα όμως από τα μάτια του Ταλεϋράνδου.
Στην ταινία Le Chanteur de Mexico (1957) του Richard Pottier έπαιξε μαζί με τον Μπουρβίλ. Εμφανίστηκε σε διπλό ρόλο ως Miguel Morano και Vincent Etchebar. Η ταινία αποτελούσε κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης οπερέτας του Φράνσις Λόπεζ.
Την ταινία Andalousie (1951) του Robert Vernay
Με την επιτυχία της ταινίας Violetas imperiales (1952) του Richard Pottier, όπου εμφανίστηκε ως Juan de Ayala, καθιερώθηκε ως διεθνές είδωλο.
Η ταινία La belle de Cadix (1953) των Raymond Bernard και Eusebio Fernández Ardavín
αποτέλεσε την κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης οπερέτας του 1946 στην οποία είχε εμφανιστεί.
Στην ταινία Aventuras del barbero de Sevilla (1954) του Ladislao Vajda, ερμήνευσε τον γνωστό μας κουρέα της Σεβίλλης, Φίγκαρο. Η ταινία πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Καννών 1954
Το 1954 έπαιξε στην ταινία του Arthur Maria Rabenalt Zarewitsch η οποία αποτελούσε κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης οπερέτας του Φραντς Λέχαρ (του οποίου έργο ήταν και η "Εύθυμη Χήρα"). Εμφανίστηκε σε διπλό ρόλο, ως ο εαυτός του και ως Αλιόσα.
Τραγουδιστικό ρόλο είχε και στην ταινία Napoléon (1955) του Sacha Guitry, (ως τραγουδιστής Γκαρά) που παρουσιάζει τη ζωή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, μέσα όμως από τα μάτια του Ταλεϋράνδου.
Στην ταινία Le Chanteur de Mexico (1957) του Richard Pottier έπαιξε μαζί με τον Μπουρβίλ. Εμφανίστηκε σε διπλό ρόλο ως Miguel Morano και Vincent Etchebar. Η ταινία αποτελούσε κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης οπερέτας του Φράνσις Λόπεζ.
Ο Λουίς Μαριάνο τραγουδά το Mexico
Από την ίδια ταινία είναι και το κομμάτι Rossignol de mes amours
Στην ταινία Candide ou l'optimisme au XXe siècle (1960) του Norbert Carbonnaux, η οποία αποτελεί μια κινηματογραφική μεταφορά στον εικοστό αιώνα της κοινωνικής σάτιρας που έγραψε το 1759 ο Βολταίρος με τίτλο Candide, ou l'Optimisme, ερμήνευσε ένα νοτιοαμερικανό δικτάτορα.
Με την επέλαση της βρετανικής ροκ στη δεκαετία του 60 οι εμφανίσεις του επί σκηνής μειώθηκαν αλλά συνέχισε τις ηχογραφήσεις ενώ εμφανιζόταν στην τηλεόραση και έδινε συναυλίες.
Το 1967 επανενώθηκε με τον Λόπεζ και εξέπληξαν τους πάντες με την παλιού στυλ οπερέτα Le Prince de Madrid η οποία παιζόταν στο Παρίσι για δυο χρόνια. Το Δεκέμβριο του 1969 ακολούθησε η οπερέτα "La Caravelle d'Or" όπου αναμενόντουσαν παρόμοια αποτελέσματα. Λίγο μετά την πρεμιέρα του έργου όμως ο Μαριάνο αρρώστησε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την παραγωγή.
Ύστερα από πολύμηνη μάχη πέθανε τον Ιούλιο του 1970 στο Παρίσι από ιογενή ηπατίτιδα.
Στη διάρκεια της σπουδαίας καριέρρας του ο Μαριάνο έλαβε τα περισσότερα βραβεία και διακρίσεις που έχει απονείμει η βιομηχανία του θεάματος.
Luis Mariano- Maman la plus belle du monde (απόσπασμα της ταινίας)
http://en.wikipedia.org/wiki/Luis_Mariano
http://www.imdb.com/name/nm0547132/?ref_=fn_al_nm_1
http://www.imdb.com/title/tt0040343/?ref_=filmo_li_tt
http://www.imdb.com/title/tt0040343/?ref_=filmo_li_tt
http://en.wikipedia.org/wiki/Not_Any_Weekend_for_Our_Love
http://www.imdb.com/title/tt0045295/?ref_=nm_flmg_act_13
http://en.wikipedia.org/wiki/Adventures_of_the_Barber_of_Seville
http://www.imdb.com/title/tt0047692/?ref_=nm_flmg_act_10
http://www.imdb.com/title/tt0045295/?ref_=nm_flmg_act_13
http://en.wikipedia.org/wiki/Adventures_of_the_Barber_of_Seville
http://www.imdb.com/title/tt0047692/?ref_=nm_flmg_act_10
http://www.imdb.com/title/tt0048413/?ref_=ttfc_fc_tt
http://www.imdb.com/title/tt0049050/?ref_=nm_flmg_act_7
http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Chanteur_de_Mexico
Candide ou l'optimisme au XXe siècle
http://www.imdb.com/title/tt0049050/?ref_=nm_flmg_act_7
http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Chanteur_de_Mexico
Candide ou l'optimisme au XXe siècle
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου