Όριεντ Εξπρές

   Όριεντ Εξπρές ήταν το όνομα ενός επιβατηγού τραίνου μεγάλων αποστάσεων το οποίο λειτουργούσε η Compagnie Internationale des Wagons-Lits. Το πρώτο του δρομολόγιο έγινε στις 04/10/1883. Η λειτουργία του σταμάτησε το 2009.Δε πρέπει να μπερδεύεται με την υπηρεσία τραίνων Βενετία-Σιμπλόν Όριεντ Εξπρές η οποία συνεχίζει ακόμα να λειτουργεί.

   Η διαδρομή και το τροχιακό υλικό του Όριεντ Εξπρέςς άλλαξαν αρκετές φορές. Αρκετές διαδρομές στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν το όνομα Όριεντ Εξπρές, ή ελαφριές παραλλαγές. Αν και το αρχικό Όριεντ Εξπρές αποτελούσε μια συνηθισμένη σιδηροδρομική υπηρεσία, το όνομα έγινε συνώνυμο με την ίντριγκα και το πολυτελές ταξίδι.Οι δυο πόλεις που ήταν περισσότερο συνδεδεμένες με το Όριεντ Εξπρές, ήταν το Παρίσι και η Κωνσταντινούπολη, οι δυο τερματικοί σταθμοί της γραμμής.

   Το 1977 το Όριεντ Εξπρές σταμάτησε να εξυπηρετεί την Κωνσταντινούπολη. Ο άμεσος διάδοχός του, ο οποίος έκανε τη διαδρομή Παρίσι - Βιέννη στη διάρκεια μιας μέρας, έφυγε για τελευταία φορά από το Παρίσι την Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007. Μετά από αυτή τη μέρα, το δρομολόγιο το οποίο ακόμα λεγόταν "Όριεντ Εξπρές" συντομεύθηκε έτσι ώστε ν' αρχίζει από το Στρασβούργο, επ ευκαιρία της εγκαινίασης της LGV Est που επιτρέπει πολύ πιο σύντομους χρόνους ταξιδιού από το Παρίσι στο Στρασβούργο. Η νέα συντομευμένη υπηρεσία έφευγε από το Στρασβούργο στις 22 20 καθημερινά, λίγο μετά την άφιξη του TGV από το Παρίσι και συνδεόταν στην Καρλσρούη με την υπηρεσία με κρεβάτια στη διάρκεια της νύχτας, που πήγαινε από το Άμστερνταμ στη Βιέννη.

   Στις 14/12/2009 το Όριεντ Εξπρές σταμάτησε να λειτουργεί και το δρομολόγιο εξαφανίστηκε από τους πίνακες δρομολογίων των ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων. "έχοντας πέσει θύμα των τραίνων υψηλών ταχυτήτων και των αεροπορικών εταιριών χαμηλού κόστους." Το τραίνο Venice-Simplon Orient Express, μια ιδιωτική επιχείρηση των ξενοδοχείων Όριεντ Εξπρές, η οποία χρησιμοποιεί πρωτότυπα βαγόνια από τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, συνεχίζει να κάνει δρομολόγια από το Λονδίνο στη Βενετία και σε άλλους προορισμούς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και του αρχικού δρομολογίου από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη.

   Ως συνώνυμο της ίντριγκας και του πολυτελούς ταξιδιού το Όριεντ Εξπρές αποτέλεσε σκηνικό για πολλές κινηματογραφικές ταινίες.

   Το 1934 έχουμε την ταινία Όριεντ Εξπρές, η οποία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Γκράχαμ Γκρην, Stamboul Train. Σκηνοθεσία Πωλ Μάρτιν. Το τραίνο στην πραγματικότητα είναι το Οστάνδη - Βιέννη Όριεντ Εξπρές.
   Η γερμανική ταινία του 1944 Όριεντ Εξπρές (με ημερομηνία κυκλοφορίας στις 08/03/1945, η οποία αποτελεί κατά πιθανότητα την τελευταία ημερομηνία όπου μια νέα ταινία κυκλοφόρησε στη ναζιστική Γερμανία.) Σκηνοθεσία Viktor Tourjansky
   Στην ταινία Sleeping Car to Trieste (1948), της Rank Organization, ιστορία από τον Clifford Gray , ένα κλεμμένο διπλωματικό έγγραφο αναζητείται από διάφορες ομάδες στο Όριεντ Εξπρές που κάνει τη διαδρομή από Παρίσι προς Τεργέστη. Σκηνοθεσία John Paddy Carstairs.

http://www.silversirens.co.uk/jean-kent/sleeping-car-to-trieste/theme/ (τίτλοι έναρξης της ταινίας)


    Ακολούθησε η ταινία Όριεντ Εξπρές (1954) σε σκηνοθεσία Carlo Ludovico Bragaglia (στα ιταλικά), με τους Σιλβάνα Παμπανίνι, Ανρί Βιτάλ και Εύα Μπαρτόκ. Η υποθέση περιστρέφεται γύρω από τη διήμερη στάση σ' ένα χωριό των Άλπεων από τους επιβάτες του Όριεντ Εξπρές.
   Στην ταινία Από τη Ρωσία με Αγάπη (1963) ο πράκτορας 007 μάχεται με τον αντίπαλο κατάσκοπο στο Όριεντ Εξπρές.

(απόσπασμα της ταινίας)

   Στην ταινία Ταξίδια με τη θεία μου (1972), του Τζωρτζ Κούκορ, ο Henry Pulling συνοδεύει τη θεία του Augusta Bertram, σε ένα ταξίδι από το Λονδίνο στην Τουρκία. Οι δυο τους επιβιβάζονται στο Όριεντ Εξπρές στο Παρίσι. Το τραίνο τους πηγαίνει στην Τουρκία αν και κατεβαίνουν για ένα διάστημα στη στάση στο Μιλάνο. Η ταινία κέρδισε Όσκαρ κοστουμιών (για τον Άντονυ Πάουελ) ενώ είχε και υποψηφιότητες Α Γυναικείου Ρόλου για την πρωταγωνίστρια Μάγκι Σμιθ, καλλιτεχνικής διεύθυνσης και φωτογραφίας. Μαζί με τη Μάγκι Σμιθ, στο ρόλο του ανηψιού της εμφανίστηκε ο Alec McCowen. Η ταινία βασιζόταν στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε το 1969 ο Γκράχαμ Γκρην. Η υπόθεση έχει ως εξής: Μετά την κηδεία της μητέρας του ο τραπεζικός Χένρι Πούλλιν συναντά την Αγκούστα Μπέρτραμ, μια γηραιά αλλά φλογερή κοκκινομάλα που ισχυρίζεται ότι είναι θεία του, και η οποία τον ενημερώνει ότι η γυναίκα που τον μεγάλωσε δεν ήταν η πραγματική του μητέρα. Τον καλεί στο διαμέρισμά της,  Εκεί μετά από λίγο λαμβάνει ένα δέμα μ' ένα δάχτυλο που υποτίθεται ότι ανήκει στην αληθινή της αγάπη τον Έρκολε Βισκόντι, μαζί μ' ένα σημείωμα ότι οι δυό τους θα ξαναενωθούν έναντι 100.000 δολλαρίων ως λύτρα. Η Αγκούστα ζητά από τον Χένρυ να τη συνοδέψει στο Παρίσι και αυτός δέχεται μη γνωρίζοντας ότι αυτό το οποίο θέλει να κάνει στην πραγματικότητα είναι να βγάλει κρυφά από την Αγγλία 50.000 λίρες και να τις μεταφέρει στην Τουρκία, για ένα γκάνγκστερ ονόματι Κράουντερ με αντάλλαγμα 10.000 λίρες τις οποίες θα μπορέσει να δώσει ως λίτρα. Και έτσι οι δυο τους επιβιβάζονται στο Όριεντ Εξπρές.

(απόσπασμα της ταινίας)

   Το 1974 έχουμε τη βρετανική ταινία "Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές" του Σίντεϋ Λιούμετ η οποία αποτελούσε την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του 1934, της Αγκάθα Κρίστι.
   Στο ρόλο του δαιμόνιου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρώ ο Άλμπερτ Φίνεϊ. (στις μετέπειτα ταινίες τη θέση του πήρε ο Πήτερ Ουστίνοφ).
  Στην ταινία ο διευθυντής μιας εταιρίας σιδηροδρόμων ζητάει από τον φίλο του ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρώ να διαλευκάνει το φόνο ενός Αμερικανού επιχειρηματία, του κυρίου Ράτσετ (τον υποδυόταν ο Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ), που έγινε στο Όριεντ Εξπρές. Οι ύποπτοι για το φόνο περιλαμβάνουν μια πλειάδα εκλεκτών ηθοποιών, όπως η Λωρήν Μπακώλ, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ο Σων Κόννερυ, ο Τζών Γκίλγουντ, η Βανέσσα Ρεντγκρέηβ, ο Μάικλ Γιορκ και ο Άντονυ Πέρκινς.
   Το σλόγκαν της ταινίας ήταν: " Το σπουδαιότερο καστ από ύποπτους χαρακτήρες που εμπλέχτηκαν ποτέ σε φόνο". (Η ταινία αποτέλεσε την πρώτη από μια σειρά ταινιών στη διάρκειας της δεκαετίας του 70 και στις αρχές της δεκαετίας του 80, κινηματογραφικές μεταφορές των ιστοριών με τον Ηρακλή Πουαρώ πρώτα και τη Μις Μαρπλ αργότερα, όπου σε όλες έπαιζαν σπουδαία ονόματα του κινηματογράφου).
   Η ταινία αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία, 11η από πλευράς ακαθάριστων εσόδων για το 1974. Έλαβε Όσκαρ δευτέρου γυναικείου ρόλου για την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, υποψηφιότητα πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Άλμπερτ Φίνεϊ και υποψηφιότητες για τη φωτογραφία, τα κουστούμια, τη μουσική και το διασκευασμένο σενάριο.

Τρέιλερ της ταινίας

απόσπασμα από τα γυρίσματα της ταινίας

   Στην ταινία "Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας" (2000) του Κέβιν Λίμα (συνέχεια από τα 101), η Κρουέλα Ντεβιλ και ο συνεργός της το σκάνε με το Όριεντ Εξπρές.
   Στην ταινία του 2000, Death, Deceit and Destiny Aboard the Orient Express του Μαρκ Ρόπερ, μια ομάδα τρομοκρατών, λίγο πριν την έναρξη της νέας χιλιετίας, παρασύρουν μια ομάδα πλουσίων διασημότες και επιχειρηματίες στο Όριεντ Εξπρές με σκοπό να τους αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά.

   Τέλος στην ταινία του 2004, Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες (2004), του Φρανκ Κοράτσι, ο Φιλέας Φογκ ταξιδεύει προς την Κωνσταντινούπολη ως επιβάτης του Όριεντ Εξπρές.



http://en.wikipedia.org/wiki/Orient_Express_(1954_film)
http://www.imdb.com/title/tt0047312/
http://en.wikipedia.org/wiki/From_Russia_with_Love_(film)
http://en.wikipedia.org/wiki/Travels_with_My_Aunt_(film)
http://en.wikipedia.org/wiki/Murder_on_the_Orient_Express_(1974_film)
http://en.wikipedia.org/wiki/102_Dalmatians

http://en.wikipedia.org/wiki/Death,_Deceit_and_Destiny_Aboard_the_Orient_Express