Στις 05/05/1891 ανοίγει επίσημα τις πύλες του για το κοινό (ήταν σε χρήση από τον Απρίλιο) το Music Hall της Νέας Υόρκης, το οποίο αργότερα θα γινόταν γνωστό ως Carnegie Hall, με προσκεκλημένο μαέστρο τον Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι.
Το κτίριο αποτελεί συναυλιακό χώρο στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα William Burnet Tuthill, και φτιαγμένο από τον φιλάνθρωπο Andrew Carnegie, αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς χώρους στον κόσμο τόσο για κλασσική μουσσική όσο και για λαϊκή μουσική. Το Κάρνεγκυ Χολ έχει δικό του καλλιτεχνικό προγραμματισμό, ανάπτυξη και τμήματα μάρκετινγκ και παρουσιάζει περί τις 250 παραστάσεις το χρόνο. Ενοικιάζεται επίσης σε καλλιτεχνικά σχήματα. Το μέγαρο δεν έχει μόνιμο σχήμα από το 1962, όταν η Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης μετακόμισε στο Lincoln Center's Philharmonic Hall (μετονομάστηκε σε Avery Fisher Hall το 1973).
Το Κάρνεγκυ Χολ έχει 3.671 θέσεις μοιρασμένες στα τρια αμφιθέατρά του.
Για την περίοδο 2008-2009 το Κάρνεγκυ Χολ είχε 200 συναυλίες, 3% περισσότερο σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Για την ίδια περίοδο οι σκηνές του νοικιάστηκαν για 600 συμπληρωματικές εκδηλώσεις.
Όσο και ενδεχομένως να μην το περίμενε κάποιος, υπάρχει και ταινία για τον σπουδαίο αυτό συναυλιακό χώρο, η ταινία Carnegie Hall (1947), σε σκηνοθεσία Edgar G. Ulmer. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Marsha Hunt και William Prince. Ο συναυλιακός χώρος αποτελεί το σκηνικό για την υπόθεση και τις παραστάσεις που παρουσιάζονται. Ένα αφιέρωμα στην κλασσική μουσική και το Κάρνεγκυ Χολ η ταινία χαρακτηρίζεται από εμφανίσεις μερικών από τις κυρίαρχες φιγούρες της μουσικής του 20ου αιώνα οι οποίες δίνουν παραστάσεις μέσα στον θρυλικό συναυλιακό χώρο. Βασισμένη σε μια ιστορία της σταρ του βωβού κινηματογράφου Seena Owen, η ταινία ακολουθεί τη ζωή της Ιρλανδέζας μετανάστριας Νόρα Ράιαν που φτάνει στην Αμερική όταν το μεγάλο θέατρο λαμβάνει το όνομά του και της οποίας η ζωή διασταυρώνεται με αυτές των ηθοποιών, των συνθετών, των επίδοξων καλλιτεχνών και των ταπεινών υπαλλήλων που το αποκαλούν σπίτι. Η υπόθεση εξυπηρετεί ως νήμα που συνδέει τις μουσικές παραστάσεις.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Μια μητέρα θέλει τον γιο της να εξελιχθεί σε τόσο καλό πιανίστα ώστε να παίξει στο Κάρνεγκυ Χολ. Ο γιος θα προτιμούσε να παίξει τζαζ με την ορχήστρα του Βον Μονρό. Όμως η επιθυμία της μητέρας επικρατεί και ο γιος εμφανίζεται στο Κάρνεγκυ Χολ ως συνθέτης, ενορχηστρωτής και πιανίστας ενός μοντέρνου κονσέρτου πνευστών με τον Χάρρυ Τζέιμς ως σολίστα.
Ο Λέοπολντ Στοκόφσκυ σε έργο του Τσαϊκόφσκυ
Η Λίλυ Πονς τραγουδά Ραχμάνινοφ (Vocalise).
Ο Άρθουρ Ρουμπινστάιν στον "Τελετουργικό Χορό της Φωτιάς" του Μανουέλ ντε Φάλια
Η πρωταγωνίστρια "Νόρα" σε μικρή ηλικία βλέπει τον Τσαϊκόφσκυ στην εναρκτήρια βδομάδα του Μεγάρου (τον υποδύεται ο ηθοποιός και συνθέτης Alfonso D'Artega)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου