Update 30-03-2020
Ο Βαν Γκογκ ξεκίνησε να σχεδιάζει από παιδί, και συνέχιζε να σχεδιάζει όσο περνούσαν τα χρόνια, κάτι που τον οδήγησε στην απόφαση να γίνει καλλιτέχνης. Την ζωγραφική την ξεκίνησε στα τέλη της δεύτερης δεκαετίας της ζωής του, ολοκληρώνοντας πολλά από τα πιο γνωστά έργα του μόλις στα τελευταία δυο χρόνια της ζωής του. Σε διάστημα μιας δεκαετίας, έκανε περισσότερα από 2.100 έργα τέχνης, που αποτελούνταν από 860 ελαιογραφίες και περισσότερες από 1.300 υδατογραφίες, σχέδια, σκίτσα και χαρακτικά. Η δουλειά του περιλάμβανε αυτοπροσωπογραφίες, τοπία, νεκρές φύσεις, πορτρέτα και απεικονίσεις κυπαρισσιών, σιτοβολώνων και ηλιοτροπίων.
Ο Βαν Γκογκ πέρασε τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής του δουλεύοντας για μια εταιρία εμπόρων τέχνης, ταξιδεύοντας ανάμεσα στη Χάγη, το Λονδίνο και το Παρίσι, διδάσκοντας για ένα διάστημα στην Αγγλία. Μια από τις πρώτες του εμπνεύσεις ήταν να γίνει πάστορας και από το 1879 δούλευε σαν ιεραπόστολος σε μια περιοχή με ορυχεία στο Βέλγιο, όπου άρχισε να δημιουργεί σκίτσα των ανθρώπων από την τοπική κοινωνία. Το 1885, ζωγράφισε το πρώτο του σημαντικό έργο που ήταν "Οι πατατοφάγοι". Η παλέτα του εκείνο τον καιρό αποτελούνταν κυρίως από μελαγχολικούς γήινους τόνους και δεν έδειχνε κανένα σημάδι από τους ζωηρούς χρωματισμούς από τους οποίους χαρακτηρίζεται το μετέπειτα έργο του. Το Μάρτιο του 1886, ύστερα από πρόσκληση του μικρού του αδελφού του Τεό, μετακόμισε στο Παρίσι όπου ανακάλυψε τους Γάλλους Ιμπρεσσιονιστές. Εκεί ωρίμασε μέσα από την φιλία του με τον Εμίλ Μπερνάρ και τον Πωλ Γκωγκέν. Αργότερα μετακόμισε στη νότια Γαλλία και δέχτηκε έντονες επιρροές από το δυνατό ηλιακό φως που βρήκε εκεί. Τα χρώματα που χρησιμοποιούσε πλέον στα έργα του έγιναν πιο ζωηρά, και ανέπτυξε το μοναδικό και άκρως αναγνωρίσιμο στυλ του το οποίο υλοποιήθηκε πλήρως κατά την διαμονή του στην Αρλ το 1888. Εκεί, το χρώμα του έγινε πλέον παράφορο, απελευθερώθηκε από τους περιορισμούς του περιγράμματος και εξωτερίκευσε το εσωτερικό του άγχος, το οποίο πολύ σύντομα τον οδήγησε στην παράνοια. Στο ψυχιατρείο ζωγράφιζε πίνακες σχεδόν εφιαλτικούς, ώσπου κατέληξε στην αυτοκτονία.
Ο βαθμός στον οποίο η ψυχική του υγεία επηρρέασε τη ζωγραφική του έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων από τότε που πέθανε. Παρόλο μια διαδεδομένη τάση για ρομαντικοποίηση της εύθραυστης υγείας του, οι σύγχρονοι κριτικοί βλέπουν ένα καλλιτέχνη βαθιά απογοητευμένο από την αδράνεια και την ασυναρτησία που του προκαλούσαν οι εξάρσεις της ασθένειάς του. Σύμφωνα με την κριτικό τέχνης Robert Hughes, τα ύστερα έργα του Βαν Γκογκ δείχνουν ένα καλλιτέχνη στο ύψος της ικανότητάς του, που να έχει τον έλεγχο και να "λαχταρά τη συντομία και τη χάρη"
Ο Βαν Γκογκ θεωρείται από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές ιδιοφυίες του 19ου αιώνα. Το έργο του ήταν βαθιά ανθρωποκεντρικό ακόμα και όταν απεικόνιζε τοπία ή νεκρές φύσεις, καθώς προσπάθησε συνειδητά να γίνει ο ζωγράφος των καταφρονεμένων της ανερχόμενης βιομηχανικής κοινωνίας. Το πλουσιότατο έργο του επηρέασε βαθιά τα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και της πρώιμης αφηρημένης τέχνης.
Μια τέτοια προσωπικότητα λοιπόν δε θα γινόταν να μην αποτελέσει αντικείμενο ενδιαφέροντος για τον κινηματογράφο. Έτσι προέκυψαν πάρα πολλές ταινίες, όπου είτε ο Βαν Γκογκ είναι ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας είτε εμφανίζεται σε αυτές.
Οι ταινίες αυτές παρατίθενται παρακάτω:Van Gogh (1948) Του Αλέν Ρεσνέ. Γαλλική ταινία μικρού μήκους. Κέρδισε βραβείο Όσκαρ το 1950
Lust for life (1956) του Βινσέντε Μινέλι, με τον Κερκ Ντάγκλας στο ρόλο του Βαν Γκογκ ( ένα Όσκαρ δευτέρου ανδρικού ρόλου για τον Άντονυ Κουίν ο οποίος έπαιζε το ρόλο του φίλου αλλά και ανταγωνιστή του Βαν Γκογκ, του Πωλ Γκωγκέν, και άλλες τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ)
(τρέιλερ της ταινίας)
Besuch bei Van Gogh (1985) με τον Κρίστιαν Γκράσχοφ στο ρόλο του Βαν Γκογκ
Vincent & Teo (1990) του Ρόμπερτ Άλτμαν με τον Τιμ Ροθ στο ρόλο του καλλιτέχνη. Η ταινία δε μας παρουσιάζει μόνο τον καλλιτέχνη αλλά και τον αδερφό του Τεό, ο οποίος τον υποστήριζε και τον συντηρούσε και τη σχέση των δυο ανδρών μεταξύ τους.
(τρέιλερ της ταινίας)
Όνειρα (1990) του Ακίρα Κουροσάβα, με τον Μάρτιν Σκορσέζε ως Βαν Γκογκ. Πρόκειται για μια από τις οκτώ ιστορίες, όνειρα του σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα που απαρτίζουν την ταινία. Ένας φοιτητής της τέχνης βρίσκεται παγιδευμένος στο ζωηρό και συχνά χαοτικό κόσμο, της τέχνης του Βαν Γκογκ, όπου συναντά τον καλλιτέχνη σ' ένα χωράφι και συζητά μαζί του. Ο φοιτητής χάνει κάποια στιγμή τον καλλιτέχνη και ταξιδεύει μέσα από διάφορα έργα του προκειμένου να τον ξαναβρεί. Ο πίνακας του Βαν Γκογκ "Χωράφι σιταριού με κοράκια" αποτελεί σημαντικό στοιχείο του ονείρου. Στο κομμάτι αυτό της ταινίας ακούγεται το πρελούδιο Νο 15 του Σοπέν. Τα εφέ ήταν από τον Τζωρτζ Λούκας και την εταιρία του. Πρόκειται για το μόνο κομμάτι της ταινίας όπου οι χαρακτήρες δε μιλούν Ιαπωνικά.
Η συνάντηση με τον Βαν Γκογκ μέσα στο έργο του.
Ο Βίνσεντ και εγώ (1990) του Μίκαελ Ρούμπο με τον Τσέκυ Καρυό στον ρόλο του Βαν Γκογκ
Στην ταινία αυτή η έφηβη Τζο, η οποία έχει ταλέντο στο σχέδιο κερδίζει μια υποτροφία για να σπουδάσει σε μια σχολή καλών τεχνών, όπου ελπίζει να μάθει να ζωγραφίζει σαν το ίνδαλμά της, τον Βαν Γκογκ. Μια μέρα ενώ σχεδιάζει πρόσωπα συναντά ένα μυστηριώδη Ευρωπαίο έμπορο έργων τέχνης ο οποίος αγοράζει κάποια από τα σχέδιά της και της παραγγέλνει να κάνει και άλλα. Ο έμπορος επιστρέφει στο Άμστερνταμ. Μετά από λίγο καιρό η Τζο διαβάζει στην εφημερίδα για την "ανακάλυψη" και πώληση για ένα εκατομμύριο δολάρια σχεδίων του νεαρού Βαν Γκογκ, σχέδια όπου μόνο αυτή και ο φίλος της φίλος Φέλιξ ξέρουν ότι είναι δικά της. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει η Τζο με τους φίλους της είναι να πάει στο Άμστερνταμ και να βρει τον μυστηριώδη άντρα. Η ακόμα καλύτερα να πάει στην πηγή και να μιλήσει στον ίδιο τον Βαν Γκογκ στην Αρλ του 19ου αιώνα.
Στην ταινία αυτή να αναφέρουμε ότι κάνει μια σύντομη εμφάνιση και η Ζαν Καλμόν (σε ηλικία 114 ετών !!! ) ως ο εαυτός της (η οποία είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αρλ) κάνοντάς την, την πιο γηραιά ηθοποιό που υπήρξε ποτέ (πέθανε τελικά στα 122). Η Καλμόν ισχυριζόταν ότι ήταν ο τελευταίος άνθρωπος εν ζωή που είχε γνωρίσει τον Βαν Γκογκ.
Βαν Γκογκ (1991) του Μωρίς Πιαλάτ με τον Ζακ Ντυτρόν ως Βαν Γκόγκ (βραβείο Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού). Συμμετοχή στο φεστιβάλ Καννών του 1991. Η ταινία ασχολείται με τις τελευταίες 67 μέρες του Βαν Γκογκ
Λωτρέκ (1998) του Ροζέρ Πλανσόν με τον Karel Vingerhoets ως Βαν Γκογκ
Έναστρη Νύχτα (1999) του Πωλ Ντέιβιντς με τον Ντέιβιντ Άμποτ ως Βαν Γκογκ. Ο Βαν Γκογκ από ένα μαγικό φίλτρο έρχεται στη σύγχρονη εποχή και ανακαλύπτοντας την αξία των πινάκων του αποφασίζει να τους κλέψει.
Studio Notes (1999) του Μαρκ Γκόφμαν με τον Γκρεγκ Πιτς στο ρόλο του καλλιτέχνη
State of the artist (2001) του Έντουαρντ Σέρμαν με τον Νταν ντε Πάολα στο ρόλο του Βαν Γκογκ.
Το κίτρινο σπίτι (2002) του Γκόραν Ντούκιτς με τον Κρις Φίλιπς στο ρόλο του Βαν Γκογκ. Ταινία σχετική με το κίτρινο σπίτι του Βαν Γκογκ στην Αρλ στο οποίο για εννιά βδομάδες έμεινε και ο Γκωγκέν.
Paradise Found (2003) του Μάριο Αντρεάκκιο με τον Πίτερ Βάργκα ως Βαν Γκογκ (η ταινία είναι σχετική με τον Γκωγκέν)
Full Moon Fables (2004) του Έντουαρντ Σέρμαν με τον Νταν ντε Πάολα ως Βαν Γκογκ
Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες (2004) του Φρανκ Κοράτσι με τον Πέρρυ Άντελιν Μπλέηκ ως Βαν Γκογκ
Τα μάτια του Βαν Γκογκ (2005) του Αλεξάντερ Μπαρνέτ με τον ίδιο στο ρόλο του καλλιτέχνη. Μετά την καταστροφική συγκατοίκηση με τον Γκωγκέν, σε μια απεγνωσμένη αναζήτηση θεραπείας, ο Βαν Γκογκ μπαίνει από μόνος του σε ψυχιατρική κλινική.
Moi, Van Gogh (αγγλικός τίτλος Van Gogh: Brush with Genious ) (2009) του Φρανσουά Μπερτράν με τον Ζακ Γκαμπλέν ως φωνή του Βαν Γκογκ (μικρού μήκους, διάρκεια 40 λεπτά)
Ο Καραβάτζιο και η Μητέρα Μου ο Πάπας (2013) του Μάουρο Μέρφυ (σε εξέλιξη) με τους Μασάχι Οντάτε, Πίτερ Κιεντρόφσκι και Τζάρον Σκοτ ως Βαν Γκογκ και τον Άρθουρ Λανγκ σαν άλτερ έγκο του Βαν Γκογκ
Το 2017 έχουμε το Loving Vincent των Dorota Kobiela & Hugh Welchman. Πρόκειται για ένα πειραματικό κινουμένων σχεδίων βιογραφικό δράμα σχετικά με τις συνθήκες θανάτου του ζωγράφου.
"Πρόκειται για την πρώτη πλήρως ζωγραφισμένη κινούμενη ταινία μεγάλου μήκους. Η ταινία, που έγραψαν και σκηνοθέτησαν η Dorota Kobiela και ο Hugh Welchman, είναι συμπαραγωγή μεταξύ Πολωνίας και Ηνωμένου Βασιλείου, χρηματοδοτούμενη από το Πολωνικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και μερικώς μέσω εκστρατείας Kickstarter .
Πρώτα δημιουργήθηκε ως μια επτάλεπτη ταινία μικρού μήκους το 2008, Το Loving Vincent πραγματοποιήθηκε από την Dorota Kobiela, ζωγράφος και η ίδια αφού μελέτησε τις τεχνικές και την ιστορία του καλλιτέχνη μέσα από τις επιστολές του.
Κάθε ένα από τα 65.000 σχήματα της ταινίας είναι μια ελαιογραφία σε καμβά, χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική με το Van Gogh, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα πάνω από 100 ζωγράφων. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένου Σχεδίου του Annecy του 2017. Κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στο 30ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου στο Βερολίνο και ήταν υποψήφιο για το Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στα 90α Βραβεία Όσκαρ".
Πηγές:
1) http://en.wikipedia.org/wiki/Van_Gogh
2) Εγκυκλοπαίδεια Δομή τόμος 4 σελ 635-636
3) http://www.imdb.com/character/ch0034681/?ref_=fn_al_ch_1
4) http://en.wikipedia.org/wiki/Dreams_(1990_film)
5) https://en.wikipedia.org/wiki/Loving_Vincent
Βαν Γκογκ (1991) του Μωρίς Πιαλάτ με τον Ζακ Ντυτρόν ως Βαν Γκόγκ (βραβείο Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού). Συμμετοχή στο φεστιβάλ Καννών του 1991. Η ταινία ασχολείται με τις τελευταίες 67 μέρες του Βαν Γκογκ
Λωτρέκ (1998) του Ροζέρ Πλανσόν με τον Karel Vingerhoets ως Βαν Γκογκ
Έναστρη Νύχτα (1999) του Πωλ Ντέιβιντς με τον Ντέιβιντ Άμποτ ως Βαν Γκογκ. Ο Βαν Γκογκ από ένα μαγικό φίλτρο έρχεται στη σύγχρονη εποχή και ανακαλύπτοντας την αξία των πινάκων του αποφασίζει να τους κλέψει.
Studio Notes (1999) του Μαρκ Γκόφμαν με τον Γκρεγκ Πιτς στο ρόλο του καλλιτέχνη
State of the artist (2001) του Έντουαρντ Σέρμαν με τον Νταν ντε Πάολα στο ρόλο του Βαν Γκογκ.
Το κίτρινο σπίτι (2002) του Γκόραν Ντούκιτς με τον Κρις Φίλιπς στο ρόλο του Βαν Γκογκ. Ταινία σχετική με το κίτρινο σπίτι του Βαν Γκογκ στην Αρλ στο οποίο για εννιά βδομάδες έμεινε και ο Γκωγκέν.
Paradise Found (2003) του Μάριο Αντρεάκκιο με τον Πίτερ Βάργκα ως Βαν Γκογκ (η ταινία είναι σχετική με τον Γκωγκέν)
Full Moon Fables (2004) του Έντουαρντ Σέρμαν με τον Νταν ντε Πάολα ως Βαν Γκογκ
Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες (2004) του Φρανκ Κοράτσι με τον Πέρρυ Άντελιν Μπλέηκ ως Βαν Γκογκ
Τα μάτια του Βαν Γκογκ (2005) του Αλεξάντερ Μπαρνέτ με τον ίδιο στο ρόλο του καλλιτέχνη. Μετά την καταστροφική συγκατοίκηση με τον Γκωγκέν, σε μια απεγνωσμένη αναζήτηση θεραπείας, ο Βαν Γκογκ μπαίνει από μόνος του σε ψυχιατρική κλινική.
Moi, Van Gogh (αγγλικός τίτλος Van Gogh: Brush with Genious ) (2009) του Φρανσουά Μπερτράν με τον Ζακ Γκαμπλέν ως φωνή του Βαν Γκογκ (μικρού μήκους, διάρκεια 40 λεπτά)
Ο Καραβάτζιο και η Μητέρα Μου ο Πάπας (2013) του Μάουρο Μέρφυ (σε εξέλιξη) με τους Μασάχι Οντάτε, Πίτερ Κιεντρόφσκι και Τζάρον Σκοτ ως Βαν Γκογκ και τον Άρθουρ Λανγκ σαν άλτερ έγκο του Βαν Γκογκ
Το 2017 έχουμε το Loving Vincent των Dorota Kobiela & Hugh Welchman. Πρόκειται για ένα πειραματικό κινουμένων σχεδίων βιογραφικό δράμα σχετικά με τις συνθήκες θανάτου του ζωγράφου.
"Πρόκειται για την πρώτη πλήρως ζωγραφισμένη κινούμενη ταινία μεγάλου μήκους. Η ταινία, που έγραψαν και σκηνοθέτησαν η Dorota Kobiela και ο Hugh Welchman, είναι συμπαραγωγή μεταξύ Πολωνίας και Ηνωμένου Βασιλείου, χρηματοδοτούμενη από το Πολωνικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και μερικώς μέσω εκστρατείας Kickstarter .
Πρώτα δημιουργήθηκε ως μια επτάλεπτη ταινία μικρού μήκους το 2008, Το Loving Vincent πραγματοποιήθηκε από την Dorota Kobiela, ζωγράφος και η ίδια αφού μελέτησε τις τεχνικές και την ιστορία του καλλιτέχνη μέσα από τις επιστολές του.
Κάθε ένα από τα 65.000 σχήματα της ταινίας είναι μια ελαιογραφία σε καμβά, χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική με το Van Gogh, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα πάνω από 100 ζωγράφων. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένου Σχεδίου του Annecy του 2017. Κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στο 30ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου στο Βερολίνο και ήταν υποψήφιο για το Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στα 90α Βραβεία Όσκαρ".
τρέιλερ της ταινίας
Πηγές:
1) http://en.wikipedia.org/wiki/Van_Gogh
2) Εγκυκλοπαίδεια Δομή τόμος 4 σελ 635-636
3) http://www.imdb.com/character/ch0034681/?ref_=fn_al_ch_1
4) http://en.wikipedia.org/wiki/Dreams_(1990_film)
5) https://en.wikipedia.org/wiki/Loving_Vincent
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου